قرص ایبوپروفن و کاربردهای آن

ایبوپروفن دارویی از دسته داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا NSAIDs است و با نام های ادویل، ژلوفن و مورتین به فروش می رسد. از این دارو برای کنترل تب، درد و در دوزهای بالا برای از بین بردن التهاب استفاده می شود. این دارو خاصیتی ضد پلاکتی نیز دارد و مانع ایجاد لخته می شود. ایبوپروفن تولید پروستاگلاندین که در بدن در پاسخ به عفونت و بیماری ترشح می شوند، کاهش می دهد. پروستاگلاندین ها سبب درد، التهاب و تورم می شوند. ترشح این مواد در مغز موجب بروز تب می شود.

ایبوپروفن برای چه استفاده می شود؟

اثر ضد درد ایبوپروفن ممکن است بعد خوردن حتی یک قرص آغاز شود، اما برای بروز اثر ضد التهابی آن، نیاز به مصرف طولانی مدت است. ایبوپروفن داروی جایگزین غیر اعتیاد آوری برای مسکن های مخدری است. ایبوپروفرن داروی مناسبی برای افراد مبتلا به سکته های مغزی، بیماری های قلبی و زخم معده نیست. مصرف ایبوپروفن در سه ماهه آخر بارداری ممنوع است. مصرف ایبوپروفن موجب تشدید علائم آسم می شود. داروی ایبوپروفن و کلیه داروهای هم خانواده آن، باعث افزایش ترشح اسید معده می شوند و از عوارض شایع مصرف بیش از حد این داروها، زخم معده و روده، درد شکم و احساس سوزش سر دل است بنابراین باید  با شکم پر مصرف شوند. مصرف بیش از حد ایبوپروفن باعث علایم مسمومیت دارویی می شود.

علائم مسمومیت با ایبوپروفن

علائم مسمومیت با ایبوپروفن شامل سوزش سر دل، تهوع و استفراغ، اسهال، سرگیجه، تاری دید، تعریق، صدای اضافه در گوش، خونریزی از دستگاه گوارش، افت فشار خون، تشنج، اختلال تنفسی و در موارد شدید کوما می باشد. در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی، کبدی، بیماری های قلبی عروقی، فشار خون، آسم، زخم معده و بیماری عروق محیطی ایبوپروفن باید بسیار با احتیاط مصرف گردد.

تداخلات دارویی ایبوپروفن

• ایبوپروفن نباید با داروهایی نظیر آسپرین، دیکلوفناک، ایندومتاسین و ناپروکسن مصرف شود، چون ریسک خونریزی از دستگاه گوارش افزایش می یابد.
• مصرف همزمان داروی فشار خون و ایبوپروفن سبب عدم کنترل مناسب فشار خون می شود.
• مصرف همزمان دیگوکسین و ایبوپروفن باعث افزایش فشار خون می شود.
• در افرادی که لیتیوم مصرف می کنند، مصرف ایبوپروفن باعث افزایش میزان لیتیوم در خون شده که باعث ایجاد عوارض ناشی از آن می شود.
• مصرف همزمان داروهای ضد افسردگی مانند سرترالین، فلوکستین و سیتالوپرام با ایبوپروفنگ ریسک خونریزی از دستگاه گوارش را افزایش می دهد.
• در افرادی که وارفارین مصرف می کنند، ایبوپروفن باعث کاهش اثر ضد انعقادی وارفارین می شود.

دوز مصرفی ایبوپروفن برحسب وزن بدن تعیین می شود. در کوکان دوز های پایینتری لازم است. حداقل سن کودک برای مصرف ایبوپروفن شش ماه و حداقل وزن لازم ۵ کیلوگرم است.