چه کسانی برای کاهش وزن باید از داروهای لاغری استفاده کنند؟

امروزه استفاده از داروهای لاغری برای کاهش وزن طرفداران بسیاری دارد.
اما متاسفانه برخی از افراد بدون تغییر در سبک زندگی خود، رعایت یک رژیم غذایی مناسب و افزایش فعالیت فیزیکی توقع دارند تنها با مصرف دارو لاغری به کاهش وزن سریع دست پیدا کنند.
داروهای لاغری برای چه افرادی استفاده می شوند؟
متخصصین تغذیه معمولا برای افرادی که نمایه توده بدنی آنها ( BMI) بالاتر از 30 است و مبتلا به چاقی درجه 1 هستند و یا BMI آنها 27 است ولی مبتلا به دیابت نوع 2 یا فشار خون بالا هستند، از دارو برای لاغری استفاده می کنند. چرا که در این افراد چاقی بیماری محسوب می شود و باید وزن فرد بسته به شرایط او سریعا کاهش پیدا کند.
آیا مکمل های غذایی که برای لاغری استفاده می شود نیز دارای عوارض هستند ؟
اگر قصد استفاده از قرص های لاغری دارید حتما از مکمل های غذایی که برای لاغری کاربرد دارند استفاده نمایید. مکمل های غذایی حاوی فیبرهای محلول و نامحلول، کرومیوم، عصاره چای سبز، عصاره لوبیا سفید، چیتوسان و …. در کاهش وزن موثر هستند و هیچ گونه عوارض جانبی جدی نظیر داروهای لاغری برای بدن نخواهند داشت.
برخی از انواع قرصها سوخت و ساز را بالا برده و برخی دیگر از قرصها جذب غذا یا حتی اشتها را کاهش میدهند با این حال مصرف هر کدام از این قرصها به شرایط جسمی فرد بستگی دارد. فردی که ذاتا کم اشتها است نباید از قرصهای لاغری استفاده کند، زیرا ممکن است دچار کمبود ویتامینهای ضروری بدن شود.
به طور کلی قرصهای چربی سوز اغلب دارای کافئین هستند، که باعث می شوند تولید گرما در بدن و افدرین که باعث افزایش اکسیژن به خون میشود، افزایش پیدا کند . این دو ماده از دلایل افزایش کالری در بدن هستند. این داروها به علت کاهش وزن سریع به مقدار زیادی استفاده میشوند و بعضی از افراد پاسخ خوبی به این دسته از قرصها نمیدهند به همین دلیل مصرف خودسرانه آنها به ویژه برای افراد مبتلا به بیماریهای خاص توصیه نمیشود.
استفاده طولانی مدت از داروهای لاغری میتواند جذب ویتامینهای محلول در چربی را کاهش دهد که این مورد از عوارض جانبی استفاده از داروهای چاقی و لاغری است. داروهای لاغری به ۳ دسته کلی افزایش دهنده متابولیسم، کاهش دهنده اشتها و مختل کننده جذب، تقسیم بندی میشوند .
به طور کلی فقط افرادی که شاخص توده بدنی(BMI) آنها بالای ۳۰ بوده و فاکتورهایی مانند چربی خون، دیابت، فشار خون بالا، اختلالات قلبی و عروقی، داشته باشند، مجاز به استفاده از داروهای چاقی و لاغری هستند، زیرا مبتلایان به این بیماریهای زمینهای مجبور هستند که سریعتر وزن خود را کاهش دهند.
قرصهای کافئین دار یکی از داروهای لاغری است، که با مکانیسم افزایش متابولیسم عمل میکنند، از عوارض این قرصهای لاغری کافئین دار میتوان به افزایش فشار خون، تپش قلب، تعریق، سردرد، لرزش و بی خوابی اشاره کرد.
سرعت کاهش وزن در افرادی که دچار اضافه وزن و چاقی هستند با مصرف داروهای لاغری، افزایش مییابد که این مورد منجر به افزایش سرعت آزاد سازی چربیها در بدنشان شده و به بیماری کبد دچار میشوند، یا اگر از قبل به این عارضه مبتلا بودند کبد چرب در آنها تشدید میشود.
کلام آخر
هیچ گاه استفاده از داروهای لاغری نباید جایگزین یک رژیم غذایی مناسب و افزایش فعالیت بدنی شود، بلکه بایستی برای کاهش وزن تحت نظر یک کارشناس یا متخصص تغذیه یک رژیم غذایی اصولی با کالری تنظیم شده رعایت گردد و در صورت صلاحدید ایشان از داروها و مکمل های لاغری استفاده شود .
توجه داشته باشید مکمل های لاغری متفاوت از داروهای لاغری هستند .داروهای لاغری با کاهش اشتها و افزایش سوخت و ساز بدن تاثیر چشمگیری در کاهش وزن دارند اما در کنار استفاده از آن ها حتما باید فعالیت بدنی مناسب و رژیم غذایی را فراموش نکنیم.