علت چاقی بدون پرخوری چیست؟
علل چاقی بدون پرخوری
1. مدل تعادل انرژی در مقابل مدل کربوهیدرات-انسولین: مدل تعادل انرژی بیان می کند افزایش وزن زمانی اتفاق می افتد که افراد انرژی (کالری) بیشتری نسبت به انرژی مصرفی دریافت کنند. به عبارت دیگر، مدل تعادلی یک معادله ی ساده است: کمتر بخورید، بیشتر حرکت کنید.
اما امروزه استدلال می شود که مدل تعادلی، فرآیندهای بیولوژیکی پیچیده تنظیم وزن را بیش از حد ساده می کند. به عنوان جایگزین مدل قبلی، مدل کربوهیدرات-انسولین به عنوان توضیح دقیق تری برای چاقی پیشنهاد می شود.
2. مدل کربوهیدرات-انسولین: بر اساس این مدل، چاقی در درجه اول ناشی از چیزی است که می خوریم، نه مقداری که می خوریم.
3. ادعای جسورانه: پرخوری باعث چاقی نمی شود. روند چاق شدن باعث پرخوری می شود.
پاسخ های هورمونی نقش تعیین کننده ای دارند. به طور خاص، مصرف غذاهای با بار گلیسمی (شاخص رها شدن قند یک غذا در خون) بالا اساساً متابولیسم را تغییر می دهد. این غذاها منجر به افزایش سریع قند خون و سطح انسولین می شوند و باعث افزایش ذخیره چربی و گرسنگی می شوند.
4. کیفیت مهم تر از کمیت است: تمرکز بر کیفیت غذا ضروری است. این موضوع فقط در مورد کالری شماری نیست، بلکه در مورد انواع غذاهایی است که ما انتخاب می کنیم. کربوهیدرات های بسیار فرآوری شده و تصفیه شده (مانند میان وعده های شیرین، نان سفید و نوشیدنی های شیرین) تعادل هورمونی را مختل کرده و به افزایش وزن کمک می کند.
اپیدمی چاقی فعلی تا حدودی به دلیل تغییر رژیم غذایی ما به سمت این غذاها با بار گلیسمی بالا است.
5. پیام رسانی سلامت عمومی و افزایش نرخ چاقی: علیرغم اینکه ده ها کمپین های بهداشت عمومی مردم را به خوردن کمتر و ورزش بیشتر تشویق می کرد، نرخ چاقی همچنان در حال افزایش است.
مدل تعادل انرژی نمی تواند تأثیر کیفیت غذا بر متابولیسم را در نظر بگیرد و تبلیغ ساده برای کاهش کالری و افزایش فعالیت بدنی در مهار بیماری های مرتبط با چاقی موثر نبوده است.
6. استراتژی های طولانی مدت: به جای کنترل صرف مقدار غذا، باید غذاهای غنی از مواد مغذی و کامل را در اولویت قرار دهیم. درک اینکه چگونه غذاهای مختلف بر سطح انسولین و متابولیسم تأثیر می گذارد برای مدیریت وزن پایدار بسیار مهم است.
علل دیگر چاقی بدون پرخوری
به طور خلاصه، مدل کربوهیدرات-انسولین دیدگاه سنتی را به چالش می کشد که پرخوری به تنهایی باعث چاقی می شود. این اهمیت کیفیت غذا و پاسخ های هورمونی را در شکل دادن به وزن ما برجسته می کند.
بنابراین، شاید زمان آن رسیده است که در رویکرد خود برای مدیریت وزن تجدید نظر کنیم و آنچه را که می خوریم به اندازه مقداری که می خوریم در نظر بگیریم. به یاد داشته باشید، دانش تکامل می‌یابد و دیدگاه‌های علمی همچنان درک ما را از مسائل پیچیده‌ای مانند چاقی اصلاح می‌کنند.
علل دیگر چاقی بدون پرخوری
مصرف دارو
مصرف برخی داروها می‌تواند منجر به افزایش وزن شود.
داروهای ضد‌افسردگی:
برخی داروهای ضد‌افسردگی می‌توانند باعث افزایش وزن شوند. مثال‌هایی از این داروها عبارتند از: آمی‌تریپتیلین، نورتریپتیلین، دوکسپین، ایمی‌پرامین، تریمیپرامین، میرتازاپین، پاروکستین و فلووکسامین.
آنتی‌هیستامین‌ها:
برخی آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند باعث افزایش وزن شوند. این داروها عمدتاً بر روی گیرنده‌های اچ ۱ هیستامین در مغز تأثیر می‌گذارند و می‌توانند اشتها را زیاد کنند. دیفن‌هیدرامین و سیپروهپتادین از این دسته داروها هستند.
چاقی ژنتیکی
ژنتیک
ژنتیک نقش مهمی در وزن بدن افراد دارد. اگر والدین چاق داشته باشید، احتمال چاقی بدون پرخوری در شما بیشتر است. ژن‌ها می‌توانند بر اشتها، احساس سیری و گرسنگی، نحوه سوخت و ساز بدن، توزیع چربی و حتی پرخوری ناشی از استرس و اضطراب تأثیر بگذارند.
بیش از ۵۰۰ ژن مرتبط با چاقی در انسان شناسایی شده است. افرادی که قبل از ۲ سالگی به چاقی مبتلا شده‌اند، نیز نقش ژنتیک را در چاقی دارند.
عادت‌های کودکی و نوزادی
محیط و عادت‌های غذایی در دوران کودکی و نوزادی می‌توانند تأثیر زیادی بر رفتار آینده کودکان داشته باشند. به همین دلیل، تربیت کودکان با عادت‌های غذایی سالم و فعالیت بدنی مهم است.
مقاومت به لپتین
لپتین یک هورمون مهم است که به تنظیم متابولیسم و اشتها کمک می‌کند. مقاومت به لپتین می‌تواند منجر به چاقی بدون پرخوری شود.
استرس باعث چاقی
استرس و شرایط روزمره می‌توانند تأثیر زیادی بر وزن بدن داشته باشند.
