علت نازکی پوست صورت چیست؟

پوست یکی از مهمترین نمادهای زیبایی است. همانطور که پوست زیبا و درخشان میتواند شما را جوانتر و شادابتر نشان دهد، پوست پرچین و چروک و لکهدار میتواند شما را پیرتر یا خستهتر نشان دهد. با وجود آنکه با انجام برخی روتینهای مراقبتی میتوان از بسیاری از تغییرات پوستی جلوگیری کرد، اما بعضی از آنها اجتنابناپذیر هستند. یکی از تغییرات پوستی، نازک شدن پوست است که نه تنها در ظاهر مشکلاتی ایجاد میکند بلکه میتواند فرد را با چالشهایی رو به رو کند.
منظور از نازک شدن پوست چیست؟
همانطور که میدانید، پوست از چند لایه سلول مرده تشکیل شده است. و طبیعی است که پوست در برخی از قسمتهای بدن نازکتر باشد. برای مثال ضخامت پوست روی پلک تنها 0.5 میلیمتر است، در حالی که ضخامت پوست کف پاشنهی پا میتواند تا 4 میلیمتر هم باشد. به طور کلی پوست از سه لایه تشکیل شده که هر کدام نقش متفاوتی ایفا میکنند:
هیپودرم داخلیترین لایه است که از بافت، چربی و غدد عرق تشکیل شده است.
درم لایهی میانی است که اعصاب و عروق خون را در بردارد.
اپیدرم بیرونیترین لایه پوست است که سدی در برابر آلودگی و باکتری است.
منظور از نازک شدن پوست چیست
منظور ما از نازک شدن پوست این است که اپیدرم آنطور که باید ضخیم نیست. البته در بعضی موارد از نازکی پوست ممکن است هیپودرم نیز چربی کمتری داشته باشد که در نتیجه این لایه نیز نازکتر میشود. اما منظور اصلی همان لایهی بیرونی است.
چرا پوست نازک میشود؟
به طور کلی نازک شدن پوست یک فرایند طبیعی است که با گذشت زمان رخ میدهد. اما ممکن است بنا به دلایلی پیشروی آن در بعضی افراد سرعت بگیرد. پوست نازک ظاهر کبود یا لایه لایهای دارد که به راحتی پاره میشود. گاهی پوست حتی میتواند مانند یک دستمال کاغذی نازک شود. با گذشت ست شاهد نازک شدن پوست در صورت، دور چشم، بازوها و دستها خواهیم بود که در این نواحی بسیار شایع است. بعضی از شایعترین علت نازکی پوست صورت در پایین آمده است:
پیری پوست
اولین و طبیعیترین علت نازکی پوست صورت، پیری است. کلاژن جز اصلی تشکیل دهندهی پوست و وظیفهی آن این است که به جلوگیری از چین و چروک، افتادگی و از دست دادن رطوبت کمک کند. با افزایش سن، تولید کلاژن در بدن کاهش یافته و درنتیجه ترمیم پوست دشوار شده و همین موضوع منجر به نازک شدن پوست میشود.
قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش
دیگر علت نازکی پوست صورت، قرار گیری درمعرض اشعههای ماوراء بنفش خورشید است. قرار گرفتن مداوم در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید به تدریج کلاژن و الاستین پوست شما را تخریب میکند که هر دو نقش اساسی در توانایی التیام بخشی، کشسانی و ضخامت پوست شما دارند. پوست صورت به طور ویژه در معرض آسیب این اشعه است زیرا از جمله بخشهایی از پوست است که با لباس پوشانده نمیشود.
قرار گرفتن محافظت نشده در معرض UVA و UVB به DNA سلولهای پوست آسیب میرساند و نقصهای ژنتیکی یا جهشهایی ایجاد میکند که میتواند منجر به سرطان پوست و پیری زودرس شود. اشعه ماوراء بنفش همچنین میتواند باعث آسیب چشم، از جمله آب مروارید و سرطان پلک نیز شود. اشعههای خورشیدی یکی از مهمترین خطرات سلامت محیطی است که به وضوح باعث تغییرات پوستی مرتبط با افزایش سن مانند چین و چروک، التهاب، تغییرات رنگدانه و قرمزی پوست، نازک شدن و سرطانزایی میشوند.
علل نازکی پوست صورت
مصرف برخی داروها
استفاده طولانی مدت از بعضی داروها، معمولاً کورتیکواستروئیدهای موضعی و خوراکی، آسپرین بدون نسخه، رقیقکنندههای خون تجویزی، یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID)، دیگر علت نازکی پوست صورت هستند. همچنین کرمهای استروئیدی میتوانند سلولهای اپیدرم را کوچکتر کرده و از همین طریق پوست صورت را نازک کنند. این دارو همچنین میتواند بر بافت متصل کننده سلولهای پوست تأثیر بگذارد که خود ظاهری چروک یا شل به آن میدهد.
سبک زندگی
عادات ناسالم میتواند علت نازک شدن پوست صورت در افراد شوند. برای مثال افرادی که سیگار میکشند، الکل مصرف میکنند، کم تحرک هستند و قند و کربوهیدرات تصفیه شدهی زیاد میخورند در معرض نازکی پوست قرار دارند.
یائسگی
زنان میتوانند بیشتر از مردان دچار چین و چروک پوستی شوند. دوران یائسگی و پیش از یائسگی منجر به کاهش تولید استروژن میشود که خود به عنوان یک علت نازکی پوست صورت عمل کرده و ظاهر پیرتری به فرد میدهد.
ژنتیک
همیشه ژنتیک یکی از مهمترین فاکتورها در سلامت پوست و مو محسوب میشده است و میتواند علت نازکی پوست صورت نیز باشد. در بعضی افراد خاصیت ارتجاعی و ضخامت طبیعی پوست کمتر از دیگران است و همین موضوع آنها را بیشتر مستعد بروز این اتفاق میکند.
برخی بیماریها
در بعضی بیماریها تولید کلاژن به شدت کاهش پیدا میکند. مثلاً سندرم گوترون یک اختلال ارثی بسیار نادر است که با پیری زودرس (پروژروئید) مشخص میشود، که منجر به ایجاد پوست نازک و شکننده غیرمعمول به ویژه در دستها و پاها (اندامهای انتهایی) میشود.