ارتباط گوارش و ورزش

در اثر تحرک میزان سوخت و ساز و اکسید شدن مواد غذایی افزایش می‌‌یابد فعالیت غدد زیاد می‌‌شود اشتها تحریک شده و با خونرسانی بیشتر شده و عمل هضم سریع می‌‌شود.

انجام حرکات ورزشی سبب افزایش سرعت تخلیه معده می‌‌شود و دفع فضولات سریع‌تر صورت می‌‌گیرد.

در سنین مختلف پس از چند هفته تمرین ورزشی، کاهش مقدار کلسترول، اسید اوریک و اوره خون مشاهده شده است. هم‌چنین ادرار که عمل دفع اساسى فضولات را تأمین مى‌کند غلیظ‌تر گردیده و مواد دفعى آن بیشتر شده است.

در افراد بی‌تحرک فضولات به سختی دفع می‌‌شوند و حالت یبوست پدید می‌‌آید و این خود سبب ایجاد سموم در بدن می‌‌کند پس از مدتى سبب گشادشدن معده و روده‌ها نیز مى‌گردد و کبد و سایر غدد مترشحه ‌‌هاضمه نیز به علت کار زیاد خسته و فرسوده مى‌شود و همه این عوامل دست به‌دست هم داده، اختلال شدیدى در دستگاه گوارش به‌وجود مى‌آورند.

تمرینات ورزشی باعث تقویت عضلات ناحیه شکم می‌‌گردد در نتیجه هم سیستم تنفسی تقویت می‌‌گردد و هم از افتادگی احشا جلوگیری می‌‌شود.

تاثیر مثبت ورزش کردن روی میکروب‌های مفید در سیستم گوارشی از دیگر ویژگی‌های آن به حساب می‌آید.

شروع ورزش از دوران کودکی، ترکیب میکروبی روده را در جهت بهبود کیفیت آن، تغییر می‌دهد و سلامت سیستم گوارش افزایش می‌‌یابد و مانع از پیدایش انواع سرطان می‌‌گردد.

در انجام تمرینات پیوسته ورزشی سیستم پاراسمپاتیک غالب می‌‌شود، بنابراین در زمان استراحت و پس از خوردن غذا اسید کمتری ترشح می‌‌شود و فرایند هضم به راحتی انجام شده و از پدید امدن زخم معده جلوگیری می‌‌شود.

رابطه اختلالات گوارشی و ورزش در ورزشکاران حرفه ای

در ورزشکاران حرفه‌ای و یا ورزش‌کارانی که با شدت بالا تمرین می‌‌کنند اختلالات گوارشی مشاهده می‌‌شود که به صورت زیر نمایان می‌‌گردد.

اضطراب ایجاد شده در یک مسابقه ورزشی می‌‌تواند عامل ایجاد علایم گوارشی در ورزشکاران باشد علایمی که ناشی از اختلالات دستگاه گوارشی هستند شایعترین شکایت افراد طی فعالیت ورزشی است.

علائم مربوط به قسمت فوقانی دستگاه گوارش مانند سوزش سر دل کاهش اشتها، تهوع و استفراغ بطور شایع جز شکایات ورزشکاران هستند.

مطالعاتی که بروی ورزشکارن انجام شد نشان داد که با افزایش شدت ورزش سرعت تخلیه معده افزایش می‌‌یابد ولی اگر شدت بسیار زیاد افزایش یابد تخلیه معده شروع به کاهش می‌‌کند ورزش با اثر بر مکانیک انقباضات شکم باعث افزایش سرعت تخلیه معده می‌‌شود اما در شدت‌‌های بالاتر هورمون‌های استرسی مثل آدرنالین افزایش می‌‌یابد و سبب کاهش جریان خون گوارشی شده و باعث کاهش زمان تخلیه می‌‌گردد.

ایجاد رفلکس معده به دلیل شل شدن گذرای اسفنکتر مری و افزایش بلع هوا در حین دویدن از دیگر اختلالات گوارشی است.

در هنگام فعالیت بدیل اضطراب در زمان فعالیت شیره معده افزایش می‌‌یابد و سبب اسیدی شدن محیط معده می‌‌گردد که خود نیز مشکلاتی را به همراه دارد

در زمان فعالیت ورزشی به دلیل اینکه جریان خون به سایر بافت‌‌ها و به خصوص عضلات می‌‌رود خونرسانی به گوارش کاهش می‌‌یابد در نتیجه درد معده پدید می‌آید.

همچینین بدلیل بالای بودن شدت ورزش و یا ضربات پی در پی به بدن خونریزی‌‌هایی در سسیستم گوارش مشاهده می‌‌شود.

5 ورزش مختلف که می‌توانند سیستم گوارش، روده‌ها و ماهیچه‌های شکم را قدرتمند کنند و کارایی این ارگان را افزایش دهند

1- پیاده‌روی و دویدن

2-دراز و نشست و کرانچ

3- یوگا

4- طناب زدن

5- ورزش‌های آکروباتیک

تاثیر ورزش بر بیماری های گوارشی:

تحقیقات نشان داده است که ورزش می تواند در پیشگیری و درمان طیف وسیعی از بیماری های گوارشی، از جمله موارد زیر، موثر باشد:

یبوست:ورزش منظم می تواند به افزایش حرکات روده و پیشگیری از یبوست کمک کند.

سندرم روده تحریک پذیر (IBS):ورزش می تواند به کاهش علائمی مانند درد شکم، نفخ و اسهال در افراد مبتلا به IBS کمک کند.

بیماری التهابی روده (IBD):ورزش می تواند به کاهش التهاب در افراد مبتلا به بیماری های التهابی روده مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو کمک کند.

رفلاکس اسید معده:ورزش می تواند به تقویت عضلات اسفنکتر مری و معده کمک کند و از بازگشت اسید معده به مری جلوگیری کند.

دیورتیکولیت:ورزش منظم می تواند به کاهش خطر ابتلا به دیورتیکولیت، التهاب کیسه های کوچک در دیواره روده بزرگ، کمک کند.

سخن آخر
پس نتیجه میگیریم که تحرک داشتن در سلامت گوارش نقش موثری دارد و سلامت گوارش در سوخت و ساز بدن تاثیر مستقیم دارد.