علت بی اشتهایی چیست؟

علت بی اشتهایی چیست؟
اشتها به معنی میل به خوردن غذا و احساس گرسنگی است. هر کسی میتواند بی اشتهایی را به دلایل مختلفی تجربه کند. افراد ممکن است تمایل کمی به غذا خوردن داشته باشند، علاقهای به غذا نداشته باشند، یا اینکه موقع غذا خوردن احساس حالت تهوع داشته باشند.
افراد در کنار بی اشتهایی ممکن است بدلیل عدم خوردن غذای کافی جهت حفظ بدن خود، احساس خستگی داشته و وزن کم کنند.
در این مقاله به علل از دست دادن اشتها، معنای آن، عوارض و نحوه درمان آن نگاهی میکنیم.
بی اشتهایی میتواند فیزیکی یا روانی باشد. اغلب بی اشتهایی بدلیل عواملی چون عفونتها یا مشکلات هاضمه موقتی هستند و در چنین صورتی بعد از بهبودی اشتها فرد برمی گردد.
درمان بی اشتهایی چیست؟
برخی افراد ممکن است اشتهای خود را به عنوان نشانهای از یک شرایط پزشکی بلندمدت نظیر مراحل پایانی یک بیماری جدی، سرطان، از دست بدهند. این بخشی از شرایط پزشکی است که فوق تخصص گوارش آن را سو هاضمه مینامند. واژه پزشکی برای از دست دادن اشتهای کامل در طی دوره ای طولانی مدت، بی اشتهایی است. این واژه با اختلال تغذیه، یعنی بی اشتهایی عصبی متفاوت است، که نوعی مشکل عصبی محسوب میشود.
علل متداول بی اشتهایی
مشکلات هاضمه ممکن است سبب از بین رفتن اشتهای فرد گردد. عفونت ویروسی یا باکتریایی نظیر آنفولانزا یا گاستروانتریت اغلب مسبب بی اشتهایی هستند. اشتهای فرد معمولا بعد از بهبودی وی برمیگردد.
علل کوتاه مدت متداول احساس بی اشتهایی شامل موارد زیر است:
سرما
آنفولانزا
عفونتهای تنفسی
عفونت ویروسی یا باکتریایی
یبوست
ناراحتی معده
مشکلات هاضمه
رفلاکس اسیدی
مسمومیت غذایی
آلرژیها
سو هاضمه
اشکال معده یا گاستروانتریت
بارداری
عدم تعادل هورمونی
استرس
اثرات جانبی دارو
الکل یا استفاده از دارو
افرادی که در دهان خود احساس درد دارند، مثل آفت دهان، ممکن است بی اشتهایی را تجربه کنند چرا که این درد مانع غذا خوردن آنها میشود.
بی اشتهایی و مشکلات پزشکی
مشکلات پزشکی طولانی مدت میتواند به دلایلی سبب بی اشتهایی شود، که بر اساس علت، متفاوت هستند. بی اشتهایی میتواند به کارکرد سیستم ایمنی ضعیف احساس ناراحتی، و داشتن ناراحتی معده مرتبط باشد.
مشکلات پزشکی که سبب بی اشتهایی میشوند شامل موارد زیر هستند:
مشکلات هاضمه، نظیر سندرم روده تحریکپذیر و بیماری کرون
آسم
دیابت
بیماری مزمن کبد یا کلیه
سطوح بالای کلسیم در خون
HIV و AIDS
کم کاری تیروئید
پرکاری تیروئید
بیماری مزمن انسدادی ریه
سکته قلبی
سرطان معده یا روده
اثرات جانبی داروها بر روی بی اشتهایی
بی اشتهایی در کنار سایر مسائل هاضمه، نظیر یبوست یا اسهال، اثر جانبی متداول بسیاری از داروها است. بی اشتهایی در زمانی که دارو از مسیر دستگاه گوارش و معده فرد عبور میکند، متداول است.
داروها و درمانی که اغلب سبب بی اشتهایی میشوند، عبارتند از:
مسکنها
برخی آنتیبیوتیکها
ایمونوتراپی
شیمیدرمانی
رادیو درمانی ناحیه معده
علل فیزیولوزیکی بی اشتهایی
فاکتورهای فیزیولوژیکی و حالات سالامت روانی میتواند تاثیر مهمی بر اشتهای فرد داشته باشد. اینها فاکتورها میتواند شامل موارد زیر باشد:
افسردگی
اضطراب
حملات ترس
استرس
ناراحتی
اختلالات غذا خوردن، نظیر بولیمیا یا بی اشتهایی عصبی
تاثیر سن بر بی اشتهایی
بی اشتهایی میتواند در افراد مسن متداولتر باشد. این مسئله میتواند بدلیل استفاده از داروها و تغییرات در بدن، همزمان با سپری شدن عمر باشد. این تغییرات میتواند موارد زیر را تغییر دهد:
سیستم هاضمه
هورمونها
حس مزه یا بو
درمانهای خانگی
ممکن است افراد خوردن چند وعده غذایی سبک و مختصر را در یک روز به سه وعده سنگین غذایی ترجیح دهند.
حواستون بر پر کالری کردن و پروتئیندار کردن این وعدههای غذایی باشد تا مطمئن شوید که بدن مقدار زیادی انرژی و مواد غذایی را دریافت میکند. ممکن است فرد وعدههای غذایی مایع نظیر اسموتی و نوشیدنی پروتئینی که هضم آنها نیز آسانتر است داشته باشد.
افزودن سبزیجات، ادویهجات، یا سایر طعمدهندهها می تواند فرد را به راحت تر خوردن غذا تشویق کند. غذا خوردن در زمان استراحت یا موقعیتهای اجتماعی ممکن است بسیار لذتبخش باشد.
افراد میتوانند مقدار زیادی آب برای جلوگیری از کمآبی بنوشند. ورزش های سبک نظیر پیادهروی کوتاه مدت ممکن است اشتها را نیز افزایش دهد.
خلاصه
افراد به دلایل مختلف میتوانند بی اشتهایی را تجربه کنند. برخی از این دلایل، کوتاهمدت هستند؛ از جمله سرماخوردگی، مسمومیت غذایی، سایر عفونتها یا اینکه اثرات جانبی داروها. شاید دلایل، مربوط به مشکلات پزشکی بلندمدت باشند، نظیر دیابت، سرطان، یا بیماریهای تهدیدکننده جان.
بی اشتهایی میتواند همراه با احساس خستگی یا حالت تهوع باشد. اگر یک فرد درباره بی اشتهایی نگرانی داشته باشد، باید این مورد را به پزشک خود اطلاع دهد و سایر علائم را نیز بازگو نماید.
درمان بی اشتهایی به علت آن بستگی دارد. افراد ممکن است از وعدههای غذایی سبک به جای سه وعده غذایی سنگین بیشتر بهره ببرند، و وعدههای شامل مایعات نیز اغلب دلپذیر هستند.